Niedawno dostałam wspaniałą książkę pt. „Ścieżka prostej obfitości”. To dar od mojej przyjaciółki Kasi. Kocham książki i dużo czytam, więc z każdej cieszę się niezmiernie. Przeczytałam ciurkiem, chociaż do takiego czytania ona nie służy, ponieważ składa się z krótkich medytacji na każdy dzień roku. Wobec tego, od pierwszego stycznia zaczęłam ją sobie dozować… Każdego dnia przewidziany fragment. Śmiejemy się z El, że to nasz tekst dzienny. Czytamy na głos przy śniadaniu. Czytaj więcej »

-Patrz, na szarym niebie rysunek drzew, a na najwyższych gałęziach siedzą czarne ptaki. Jakież to powściągliwe piękno!
-Tylko dlaczego one nie są kolorowe i nie rozbarwią tego szarego świata – tęsknie zamruczał El – przecież wtedy ludzie bardziej by je lubili.
-Ja nie – odpowiedziałam, wyobrażając sobie barwne ptaki w szaro zimowym krajobrazie.- El, one by tu nie pasowały – szepnęłam z uczuciem zaniepokojenia – one mają być czarne. Czytaj więcej »

– O! Wybory miss Polski – zagadnął El zmieniając kanały. Zerknęłam na chodzące po scenie szczupłe, długonogie młodziutkie kobiety, El też się zapatrzył i tak spędziliśmy przerwę reklamową w jakimś oglądanym przez nas programie. Nudno było, że ho ho. Wszystkie te dziewczyny jakieś takie podobne do siebie, no i wszystkie ładne jak z obrazka, więc co tu wybierać. czym kierują się wybieracze? Czytaj więcej »

Sobotni poranek był pod znakiem nowej płyty. Prezent od El. On wie co lubię, a lubię piosenki z dobrym tekstem. W ogóle lubię słowa ułożone w znaczenia, zawierające treść, a nawet pokłady treści oraz piwnice niedomówień. Lubię to, co mogę wyczytać między wierszami… Do tego okoliczności powstania słów i nut… Wszystko to jest na nowej płycie pani Magdy Umer. Czytaj więcej »

Wpływ i uległość, co mają ze sobą wspólnego? Wszystko, bo każdy z nas wciąż wpływa lub ulega. Czasami wpływają na nas, czasami my wpływamy na kogoś. Czasami ulegamy, czasami  się stawiamy :) Tak zwane stosunki międzyludzkie na tym polegają. Najczęściej to my chcielibyśmy wpływać na innych i dobrze się czujemy, gdy ktoś ulega. Wpływ to jest zmiana, a gdy zmiana się pojawia to albo wpływamy, albo jesteśmy ulegli. Wydaje się, że lepiej jest wpływać niż ulegać, ale to tylko pozory. Czytaj więcej »

Zima przed nami – czas bez koloru, bez ciepła i wzrostu. Ziemia śpi nago lub pod białym płaszczem śniegu.  Zupełnie inna niż latem, lecz wciąż piękna. Cicha, tajemnicza, skupiona. Czeka. Odpoczywa. Regeneruje się po wielkiej aktywności. Czytaj więcej »

„Spotkanie na wyspie”

Jestem podróżnikiem płynącym w małym czółnie po oceanie… Cisza bezkresna, niebo, woda i dal… Czy mi się wydaje, czy słyszę jakiś dźwięk? Wsłuchuję się z niepewnością. W oddali coś jakby szumi , wyłania się powoli, delikatnie, niepewnie… Dźwięk szamańskiego bębna? Tak, wśród oceanu ciszy, coraz bardziej wyraźnie zbliżam się do dźwięku. Czytaj więcej »

13 września 2016
Jestem pełna dobrych myśli. Wstał piękny, letni dzień, chociaż już wrzesień. Tegoroczne lato przyzwyczaiło mnie do deszczu i zimna. Miałam nadzieję na rekompensatę słońca we wrześniu i nie zawiodłam się. El umieszcza na FB zdjęcia dzisiejszego świtu. Zamglone, tajemnicze bezkresne widoki Zielonego Wzgórza. Ja czuję, że muszę przelać myśli.
Zakładam kapelusz z wielkim, pomarańczowym rondem… Czytaj więcej »

Tak sobie myślę, że jeśli moje wpisy pomogą chociaż jednej osobie to warto pisać. Kiedyś pisałam różne rzeczy do szuflady, bo pisać lubiłam od zawsze, a teraz piszę na blogu. Inspiracją jest samo życie; problemy i radości moje oraz innych ludzi, wrażenia z przeczytanych książek, piękno otaczającego mnie świata, miejsca, wydarzenia, ludzie, przemyślenia… Czytaj więcej »

Dostałam maila od czytelnika. Zapytał jak odróżnić pragnienie duszy od pragnienia ego. W następnym zdaniu sam sobie odpowiedział. „Twoje wpisy jakby uaktywniły lub wzmocniły pragnienia głęboko skrywane…”No właśnie, pragnienia duszy są głęboko skrywane. Czytaj więcej »

Zawieszone w próżni „potrzebuję cię”… Co znaczy? Wypowiedziane w dobrej wierze lub desperacji, pewnie miało zrobić dobrze. Może niejedna kobieta chciałaby to usłyszeć, może i ja kiedyś odbierałam inaczej, bo w myśli odpowiedziałam – ja ciebie też. Czytaj więcej »

Stoję, patrzę i płaczę. Płaczę ze wzruszenia, ze szczęścia i myślę sobie, że przysłowie jak zwykle ma rację. Jakie przysłowie? Ano moja koleżanka Kasia powiedziała tak: „Jak chcesz być szczęśliwy przez chwilę napij się wódki, jak chcesz być szczęśliwy parę lat ożeń się, a jak chcesz być szczęśliwy przez całe życie zostań ogrodnikiem…” Czytaj więcej »

Kursuję sobie tam i z powrotem, z domu do domu, a właściwie rano pakuję jedzenie na cały dzień i wyjeżdżam z mieszkania do domku, wieczorem wracam. Taki dziwny okres przejściowy. Mieszkanie w bloku… Jak w klatce… Jestem jednym z wielu ludzi uwiezionych w ścianach. Już nie chcę tak. Czytaj więcej »

Mają uszy, ale nie słyszą, mają oczy, ale nie widzą… Tak powiedział Jezus o niektórych ludziach, a może chodziło mu o faryzeuszy, nie pamiętam, ale wciąż obserwuję tę nieumiejętność słuchania i patrzenia. Rozmawiam z kimś i wyraźnie widzę, że nie słucha, tylko czeka, albo i nie, aż skończę i żeby sam mógł powiedzieć swoje. Często wykorzystuje do tego najmniejszą przerwę, na oddech, na zastanowienie. W czasie kiedy mówię, on układa sobie w głowie co powie… Bo jemu się wydaje, że wie… Istotne jest to, że jemu się wydaje. Nikt, nigdy nie wie niczego jeśli nie posłucha naprawdę, nikt nigdy nie wie niczego jeśli jest zanurzony tylko w swoim widzimisię. I niech się nikomu nie wydaje. Czytaj więcej »

Usiadłam sobie za płotem na Zielonym Wzgórzu i „zobaczyłam” vedikowe malowanie… Jest przestrzeń, świeże powietrze, widok na pobliskie jezioro, dużo zieleni, ognisko na środku działki i mały domek bez mediów jeszcze, na razie… Czy czekać aż wszystko będzie na tip top?  Tak myślałam, z początku, że jeszcze nie czas, że za wcześnie, że wszystko jest niedokończone. Tak myślałam do czasu, dopóki nie usiadłam za drewnianym murem – płotem, który ma chronić od wiatru mój jeszcze niebyły ogródek. Czytaj więcej »